Zorggroep Sint Maarten
In de prachtige omgeving van Denekamp ligt het hoofdgebouw van Zorggroep Sint Maarten. Daar hebben de Raad van Bestuur en de staf hun kantoren. Het is oorspronkelijk opgezet door de zusters van de katholieke kerk, de Stichting St. Nicolaas. Er zijn nog steeds zusters verbonden aan de zorggroep. Hun drive om te zorgen voor ouderen en zieken is de basis geweest voor het ontstaan van de zorggroep. Inmiddels zijn er 16 vestigingen van (ouderen)zorg in heel Nederland met meer dan 2.350 medewerkers en ruim 1.700 vrijwilligers.
Historie waarop de organisatie is gebouwd: Deel je leven
Bij het hoofdkantoor in Denekamp is een klooster waar nog een paar zusters wonen. Het was prachtig om hen te spreken over de oprichting en hun drijfveren. Vanuit het raam van het oude klooster keken we uit op een begraafplaats waar de overleden zusters van het klooster begraven liggen. We stonden stil bij de graven. Een zuster liet ons kijken, zonder te spreken. Toen zagen we daar graven van zusters die maar 22 of 23 jaar waren geworden. In de beginjaren van de 20e eeuw. Toen we haar vroegen naar het verhaal achter deze jonge zusters antwoordde ze dat het de zusters waren die in de periode 1905-1920 -toen tuberculose ons land in de greep hield- met gevaar voor eigen leven de buurten en de wijken ingingen om voor de inwoners te zorgen.
Tijdens de betekenisweek in gesprekken met ouderen, familie en vrijwilligers in alle vestigingen ontdekten we duidelijk een rode draad die hen allen met elkaar verbond: geef het beste van jezelf, of je nu medewerker of bewoner bent. Je hebt altijd iets te geven. Van geven en delen word je rijk. Geven en delen draagt bij aan het geluk van de ander. En zo ontstond de identiteit ‘Deel je leven’. Een identiteit die krachtig doorwerkt in de organisatie van nu.
Elk locatie een unieke bijdrage aan de corporate belofte
Elke vestiging kreeg de kans om de eigen deelbelofte te ontwikkelen: wat maakte hen uniek voor de eigen regio én wat zou hun unieke bijdrage dan zijn aan de corporate belofte ‘Deel je leven’? Met deze merkstrategie ontstonden er keuzealternatieven voor zowel de medewerkers als de toekomstige bewoners en hun familie. Zo zijn er in Twente 5 vestigingen relatief dicht bij elkaar die we toen van een unieke identiteit hebben voorzien. Sint Jozef in Weerselo had de belofte in het Twents: ‘Thoeskomm’n’ (thuiskomen). De mensvisie daarbij was dat wanneer je je hele leven hard had gewerkt je jezelf mocht belonen met Sint Jozef. De locatiedirecteur was een soort pater familias en warmte, gezelligheid, tot een pyjamadag aan toe was het kenmerk. Maar ook de bewoners als een ‘extented family’ voor de bewoners in het dorp die een thuis vonden; even een kopje koffie drinken bij Sint Jozef.
Heel anders dan bij de Molenkamp in Oldenzaal met de belofte ‘Jong van geest’, waar ze de betekenis van ouderen voor de samenleving hoog in het vaandel hadden. Hoe oud je ook wordt, je geest blijft jong. De mensvisie was: kijk altijd naar wat je nog (beter) kunt doen. Niet naar wat je niet hebt. Deze twee vestigingen laten zien dat ze een unieke identiteit hebben, maar ook bijdragen aan de collectieve identiteit: Deel je leven.
Maartje
Naast de locaties waarin bewoners intramurale zorg ontvingen was er een dienst van Zorggroep Sint Maarten met thuiszorg (ook buiten de vestigingen) en allerlei paramedische voorzieningen zoals fysiotherapie, logopedie, psychologische hulp, etc. Deze had een functionele positionering binnen de zorggroep. Bij de betekenisweek zagen we de kans om deze meer ideologisch te positioneren, vanuit de drijfveren van de medewerkers, en zo ontstond Maartje.
Maartje werd een eigen persoonlijkheid en een gezicht met eigen vestigingen en ging ook breder werken dan alleen de zorggroep, waaronder kraamzorg. In gesprekken met Maartje-medewerkers troffen we een enorm enthousiasme aan om mensen weer in hun kracht te zetten. Zij lieten zien dat een positief beeld van een patiënt op de ziekte het herstel enorm versnelde. Door heel de mens in ogenschouw te nemen als basis voor herstel was het niet moeilijk om te komen tot de pay-off ‘Heel de mens’. Zo kijken zij tot de dag van vandaag naar hun werk en patiënten.
