Child Focus
In Nederland kennen we het nauwelijks, maar in België is Child Focus een merk met landelijke bekendheid. Iedere Belg kent de posters met daarop de gezichten van vermiste kinderen. Child Focus is een stichting in België die ouders in brede zin ondersteunt bij vermiste kinderen en seksuele uitbuiting van kinderen. Wanneer een kind vermist wordt nemen ouders als eerste contact op met Child Focus, omdat zij een spil zijn in het opsporen van kinderen. Als onafhankelijke organisatie staat zij in nauwe samenwerking met politie en justitie. Vanaf de oprichting in 1998 heeft Child Focus 350.000 oproepen gekregen op haar noodnummer en ondersteuning geboden bij de opsporing van 15.000 vermiste kinderen en meer dan 1.000 slachtoffers van seksueel misbruik begeleid.
In 1998 werd Child Focus officieel opgericht door koning Albert van België, koningin Paola en de Belgische premier Jean-Luc Dehaene.
Tijdens ons kennismakingsgesprek met Child Focus in Brussel ging het gesprek ongeveer zo:
“Beste mensen van de Betekenisfabriek, ons werk laat zich het beste als volgt typeren: stel u voor dat u ouder bent van een prachtige dochter van 8 jaar. Julie heet ze. Ze is vanmorgen naar school gefietst. En u heeft haar geholpen met haar broodtrommel, haar tas en heeft haar uitgezwaaid. Het beeld dat zij vanmorgen de hoek omfietste, met haar lange haar in de wind, staat u nog helder voor ogen. U bent trots op haar, maar natuurlijk ook een beetje bezorgd. Zoals iedere ouder. Het is inmiddels middag en om 15.00 uur heeft u de thee klaar en verheugt u zich om haar weer te zien. Ze kan ieder moment thuiskomen. Maar dan wordt het 15.15 uur en nog geen Julie. Dat is niets voor haar. Ze is altijd op tijd. En het wordt 15.30 uur. U belt de school om te zien of ze misschien moest nablijven. School zegt dat zij al geruime tijd geleden naar huis is gefietst. Op van de zenuwen neemt u de auto en rijdt de route die Julie zou fietsen. Niets te zien …”
“Wel”, zo vroeg Child Focus ons, “Wat zou u dan doen? De politie bellen? Waar valt u dán op terug? Denkt u: Julie is veerkrachtig, die loopt niet in zeven sloten tegelijkertijd? Wat zou u doen? Nou, ik zal u vertellen hoe dat bij ons in België gaat … Dan bellen de mensen ONS. Dat is ons dagelijks werk. Kijk, Julie is nooit meer thuisgekomen. Zij was het meisje dat is ontvoerd door Dutroux, met dodelijke afloop. Onze stichting Child Focus is opgericht door de ouders van onder meer Julie.
“Het werk van Child Focus raakt iedere Belg. Daar zijn we ons erg van bewust.”
Heidi de Pauw, directeur
Het verhaal van Child Focus
Nadat er in 1996 een nationale verontwaardiging was over de zaak Dutroux -met massale demonstraties waaraan 300.000 burgers met witte ballonnen meededen- is de stichting verder ontwikkeld en geprofessionaliseerd. Child Focus is ontstaan nadat bleek dat politie en justitie niet altijd effectief samenwerkten bij vermissing en seksueel misbruik van kinderen. Child Focus heeft een naamsbekendheid in België van bijna 100% en de koningin van België is de beschermvrouw van de stichting. Er zijn in de loop van de jaren allerlei diensten aan toegevoegd, waardoor de scherpte van het merk en de organisatie onder druk kwam te staan.
een kijkje in de ziel van de Belgische samenleving
Een uitermate boeiende betekenisweek volgde met gesprekken met medewerkers, ouders en alle betrokkenen rondom Child Focus. We proefden bij allen de existentie van Child Focus. Per jaar zijn er meer dan 2.000 meldingen van kindvermissingen en seksuele uitbuiting. Dat zijn er meer dan 38 per week. Wat is erger dan kindvermissing vroegen ze zich dagelijks af? Wat een bijzonder werk verrichten de medewerkers van Child Focus. Ouders bijstaan in zo’n ontwrichtende situatie. We wilden alles weten. Waarom zij dit werk doen en wat hen daarin zo bekwaam maakt. Anderzijds wilden we van ouders weten wat Child Focus ten diepste voor hen betekende. Maar ook over de positie die Child Focus inneemt om de samenwerking met en tussen politie en justitie zo te vernieuwen dat het belang van het kind vooropstaat. Het gaf ons een bijzonder inkijkje in het hart van de Belgische samenleving.
Een scherp merk: waarheidsvinding of werkelijkheidscreatie?
De verhalen hebben diepe indruk op ons gemaakt. En we hebben ons bij het formuleren van de identiteit niet alleen laten leiden door wat Child Focus was (waarheidsvinding), maar vooral: welke potentie heeft zij en welke dromen en verlangens leven er in de harten van álle betrokkenen? Bijvoorbeeld het bewustzijn dat Child Focus niet alleen een opsporingsorganisatie en een belangenbehartiger is, maar de hele Belgische samenleving in beweging kan brengen. Of, zoals een van de respondenten zei: “Als Child Focus niest, is België morgen verkouden.” Child Focus heeft mobilisatiekracht onder ouders en de Belgische samenleving als geheel. En die kracht heeft nadrukkelijk een plek gekregen in het identiteitsbewijs. Bijvoorbeeld door Belgische ouders erop te wijzen dat kinderen krachtig zijn en dat er een gezamenlijke kans ligt om kinderen wijs en veerkrachtiger te maken.
Een scherpe focus stuurt denken, handelen en boeien en binden van medewerkers
Child Focus heeft zelf de implementatie van het identiteitsbewijs ter hand genomen. We keken over hun schouder mee. Wat we zagen was dat het identiteitsbewijs sturend werd voor het handelen van de medewerkers. Er ontstonden nieuwe dienstverleningsconcepten én er werd afscheid genomen van niet passende diensten. In een paar jaar tijd ontstond er een nieuwe generatie medewerkers en vrijwilligers die de nieuwe propositie helemaal gestalte konden geven.
Koningin Paola
We maken het niet vaak mee, maar in België gebeurde het toch: koningin Paola nam het nieuwe identiteitsbewijs van Child Focus in ontvangst, bij een officiële gelegenheid in het Belgische Parlementsgebouw. En er werden toespraken gehouden door onder meer toenmalig premier Elio Di Rupo. Op zo’n moment voel je welk gewicht Child Focus heeft bij de Belgen.
